Papierowe kulki i najlepsze muffinki jakie jadłam

Nie było sprzeciwów, była trochę lajków a zatem rozpoczynamy zabawy edukacyjno-sensoryczne. Ale najpierw może jedzeniowo. 

Wczorajsza pogoda nie pozwalała na gnuśnienie w domu. Piękne słoneczko i to rześkie, jesienne powietrze wygoniło nas na piknik do lasu. Tygrysek był zadowolony aczkolwiek zmiana czasu dała mu się we znaki i po krótkim spacerze po nierównym podłożu nogi zaczęły mu się lekko plątać. Wróciliśmy w pobliże auta, rozścieliliśmy kocyk na ściółce z igliwia i wypakowaliśmy koszyczek. Tygrys nie jest fanem kanapek a chciałam dać mu coś przedobiadowego. Najlepsza opcją wydały mi się muffinki. Zdążyłam je zrobić zanim tata Tygryska się ubrał. Całość zajęła nie więcej niż 30 minut. Wyszły bardzo dobre: wilgotne, słodko-kwaśne, kruszące się lekko w dłoni. Cześć tłuszczu zastąpiłam musem jabłkowym, który przełamuje słodycz i nadaje wilgotność. 

 

Muffinki muesli

24szt lub 12 dużych

po 12 miesiącu (uwaga na orzechy)

czas przygotowania: ok 30 minut

mozna zamrażać

2 szklanki mąki

pół szklanki otrąb

szklanka cukru trzcinowego (część można zastąpić miodem)

2 łyżeczki proszku do pieczenia

2 łyżeczki cynamonu

szczypta soli

3 jajka

1/2 szklanki oleju

1/2 szklanki musu jabłkowego*

średniej wielkości jabłko, obrane i starte na grubych oczkach

1/2 szklanki tartej marchewki (ok 3 małe)

garść siekanych orzechów

1/2 szklanki wiórek (wiórków?) kokosowych

garść rodzynek

2 łyżki sezamu i siemienia lnianego

2 łyżki ziaren słonecznika

płatki owsiane do posypania

Piekarnik rozgrzać do 180C. Mąkę wymieszać z cukrem, proszkiem do pieczenia, cynamonem i solą. Dodać marchewkę, jabłko i wszystkie bakalie.

Białka ubić na sztywną pianę, dodać żółtka. Dodać olej i mus jabłkowy i chwilę miksować do połączenia się składników. Wlać do suchych składników i wymieszać tylko do momentu gdy wszystkie składniki będą mokre. Nie przemieszać. Foremki napełnić masą, obsypać płatkami owsianymi i piec ok 20-25 minut. Patyczek wbity w muffinka powinien wyjść suchy z ewentualnymi okruszkami.

*) mus jabłkowy zrobiłam z 3 średnich jabłek. Obrałam je, usunęłam gniazda nasienne i starłam na grubych oczkach. Podsmażyłam ok 5 minut aż zmiękły i zmiksowałam blenderem.

Kulki

Potrzebowałam trochę czasu aby uszyć matę. Tygrys bawił się grzecznie klockami, potem siedział obok zapalając i gasząc lampeczkę w maszynie do szycia, wyglądał przez okno obserwując pracującą nieopodal koparkę aż nadszedł TEN moment. Nudzę się. Akurat siedział sobie na niskiej ławie, z której ma idealny punkt obserwacyjny na ulicę. Na podłodze przed nim ustawiłam 3 miski, dałam mu kilka gazetek dyskontowych i zaczęła się zabawa. Z lubością wyrywał kartki (dzieci coś mają do dźwięku rwącego się papieru), potem zgniatał je na kulki a następnie musiał trafić nimi do jednej z misek. Początkowo rzucał gdzie chciał a następnie prosiłam go o wybranie jednej i trafienie do tej konkretnej. Gdy miski się zapełniły zaczął wozić kulki swoja wywrotką. 

Co z tego mieliśmy? Ja miałam dobre 40 minut spokojnego szycia, a dziecię rozwijało małą motorykę (oddzielanie kartek paluszkami i zgniatanie kulek) oraz określanie odległości i celność rzutów. 

Dwulatek - coś więcej niż tylko jedzenie

Internet - pożeracz czasu. Siadam przed monitorem z zamiarem wyszukania X. Zaczynam sobie powiedzmy w Polsce a po kilku godzinach z oczami jak królik znajduje się gdzieś w lasach Amazonii przeglądając Y, B i D. Też tak macie? Albo włączam coś na YT a po kilku godzinach patrzę z niedowierzaniem na monitor zastanawiając się Jak ja tu trafiłam?

No więc zaczęło się od szukania pomysłów na matę sensoryczną dla pewnego Bardzo Wyjątkowego Chłopca (mata jest już gotowa i będzie do obejrzenia może już dziś na Dloobanku ) a skończyłam na przeglądaniu blogów Mam Idealnych. Wydaje się, że ich doba ma przynajmniej 70 godzin, bo z opisów wynika, że prawie każdą godzinę dnia poświęcają swoim dzieciom (których często jest 4-5) i wymyślają im edukacyjne zabawy. A gdzie jeszcze prace domowe, życie itd? Fakt, im bardziej napięty mam grafik, tym łatwiej coś mi do niego wcisnąć, a gdy mam luźny dzień to nie ma szans bym zrobiła wiele. W każdym bądź razie ta lektura uświadomiła mi jak niewiele robię w kierunku edukacji Tygrysa. Nie mówie tu oczywiście o sadzaniu go w ławce i nauce pisania (chociaż owszem uczymy się czytać i liczyć metoda Domana, co Tygrys uwielbia), ale o zabawach rozwijających motorykę, zmysły itd. To znaczy w pewnym sensie to robimy, ale tak "przy okazji" tzn nie jest to nic zaplanowanego, czy świadomego. 

Tygrysiątko skończyło wczoraj 2 latka. (ocieram łzę spływającą po policzku) Moje dziecię dorasta, staje się coraz bardziej samodzielne i zaradne. Nie mogę uwierzyć, że z tej malutkiej 2kilogramowej żabki wyrasta mi mężczyzna jak dąb. Kiedy, jak? Dobrze, że chociaż ja się nie starzeję i tak jak zatrzymałam się na 23 tak stoję (niech tylko ktoś spróbuje zaprzeczyć). No ale ja nie o tym. Postanowiłam zwrócić większą uwagę na nasze zabawy, tak by dołączyć do nich te edukacyjno - odkrywczo-eksperymentowe. Pomysłów mam tysiące, w weekend miałam kilka nudnych wykładów, więc miałam mnóstwo czasu na robienie notatek, które teraz wyglądając jak lista prezentów Świętego Mikołaja (na wczorajszym wykładzie z Semantyki wykładowca mówi: to jest non- existing entity jak Św Mikołaj. Poruszenie na sali: Jak to? Świety Mikołaj nie istnieje? ) taka długa. 

Dziś, jak tylko Tygrys wstanie z drzemki, będziemy eksperymentować pt. Co się rozpuszcza w wodzie?

I tu moje pytanie. Chciałabym gdzieś opisywać nasze zabawy i pomyślałam o dołączeniu tu nowego działu z zabawami edukacyjnymi, bo przecież dbanie o rozwój malucha to nie tylko strawa dla ciała. Nie chce mi się tworzyć kolejnego bloga (bo i tak już za dużo ich mam), a z drugiej strony nie chciałabym zaśmiecać tego, jeżeli oczekujecie tylko kulinarnych pomysłów. Będę wdzięczna za Wasze opinie. Z czasem pewnie przeniosę się na własną domenę gdzie będzie można zrobić kilka podstron dedykowanych tylko jednej tematyce. ale to jak będę mieć więcej czasu (haha).